Warto wiedzieć

Pojęcie określa stopień ochrony okna przed utratą ciepła. To niezwykle istotny parametr z punktu widzenia użytkownika mieszkającego w „polskiej strefie klimatycznej”. Potrafi być tu naprawdę zimno, więc okna muszą być szczelne, energooszczędne i w jak najmniejszym stopniu generować straty energii.

W przypadku stolarki otworowej istnieją 3 rodzaje współczynników przenikania ciepła:

• Ug – dla szyby („g” od ang. glass),
• Uf – dla ramy okiennej („f” od ang. frame),
• Uw – dla okna („w” od ang. window),
• Ud – dla drzwi („d” od ang. door).

Wartości Ug i Uf decydują o finalnym współczynniku dla całego okna (Uw). Informuje on o tym, ile ciepła ucieka w ciągu godziny przez metr kwadratowy danego okna, przy różnicy temperatur wewnątrz pomieszczenia i na zewnątrz wynoszącej jeden stopień. Wartość współczynnika Uw podawana jest w Watach na metr kwadratowy na 1 Kelwin (W/m2K). Im jest niższa, tym lepiej – oznacza to mniejsze straty ciepła, czyli większą termoizolacyjność okna.

Zgodnie z aktualnymi przepisami budowlanymi WT 2021 współczynnik przenikania ciepła dla okien elewacyjnych (fasadowych) nie może przekroczyć wartości 0,9 W/m²K (1,3 W/m²K dla drzwi zewnętrznych). „Ciepłe okna” z oferty OknoPlus (przykładowo produkty z kolekcji Reveal) charakteryzują się przenikalnością cieplną na poziomie 0,7 W/m²K. Tak doskonały wynik deklarują najlepsze obecnie pakiety trzyszybowe ECLAZ i nowoczesne profile aluminiowe (DECALU So Easy).

Warto wiedzieć!

Przy wyborze okien warto poprosić przedstawiciela producenta stolarki okiennej o określenie całościowego współczynnika Uw dla wybranej konfiguracji okna, aby uniknąć nieporozumień!

Parametr obrazuje sztywność okna, czyli jego odporność na podmuchy wiatru. Informuje o tym, przy jakiej sile wiatru wiejącego prostopadle do okna nastąpi jego odkształcenie (tzw. ugięcie). A, B i C to klasy ugięcia ramy. Z kolei cyfry od 1 do 5 odnoszą się do rosnących wartości ciśnienia.

Najmniej sztywne produkty oznaczane są jako A1, najmocniejsze natomiast są okna w klasie C5 – np. aluminiowe okno Reveal, które charakteryzuje się odpornością na obciążenie wiatrem na poziomie aż 2000 Pa. Takich okien nie naruszają nawet wiatry wiejące z trzycyfrową prędkością! W Polsce duża sztywność stolarki okiennej szczególnie istotna jest w wysokich górach czy na wybrzeżu. W miejscach o standardowym poziomie ekspozycji na niekorzystne warunki atmosferyczne wystarczająca jest najpopularniejsza obecnie klasa C1.

Warto wiedzieć!

Produkty OknoPlus standardowo zapewniają klasę odporności na obciążenie wiatrem C2.

Parametr niezwykle ważny w okresie jesiennym w polskim klimacie ze względu na potencjalnie duże i częste opady deszczu połączone z silnym wiatrem. Określa w jakich warunkach oraz po jakim czasie okno zaczyna przeciekać. Oznaczenie 1A wskazuje na produkt, który praktycznie prawie w ogóle nie jest wodoszczelny, 9A to w tej skali najlepsza klasa wodoszczelności okna. W Polsce montuje się zazwyczaj stolarkę okienną o klasach od 4A do 9A.

Wodoszczelność okien – tak jak wiatroodporność – pomagają zdefiniować paskale. Testuje się ją w warunkach laboratoryjnych, w badaniach symulujących deszcz i coraz silniejszy wiatr. Standardowe okna mogą pochwalić się wynikiem na poziomie 1600 Pa (co zapisuje się niekiedy także jako E 1600), natomiast systemy OknoPlus – Reveal oraz Reveal Slide, osiągają bezkonkurencyjny pułap 2250 Pa (E 2250)!

Warto pamiętać!

O klasie wodoszczelności okna decyduje wiele czynników. Jest ona tym wyższa, im lepszej jakości jest produkt. Znaczenie ma tu przede wszystkim klasa profilu, rodzaj zastosowanych okuć obwiedniowych i uszczelek.

To nic innego, jak poziom szczelności okna. Im jest ono bardziej szczelne (4W), tym cieplej jest w pomieszczeniu, ale tym gorsze jest jednocześnie jego wentylowanie, co również ma niebagatelne znaczenie. Najmniej szczelne okno (1W) umożliwia dobrą wentylację wnętrza, ale powoduje jednocześnie, że w środku jest zimniej. Wysoki poziom przepuszczalności powietrza (szczelności) zapewniają przede wszystkim okna montowane w tych strefach, gdzie mocniej wieje oraz okna tarasowe.

Warto wiedzieć!

Produkty OknoPlus cechuje przepuszczalność powietrza na poziomie 3W i 4W.

Parametr g dotyczy szyby okiennej. Im jego wartość (wyrażana w procentach) jest wyższa, tym więcej ciepła słonecznego przenika przez okno do wnętrza, co zimą i jesienią jest oczywiście bardzo pożądane. Szkło nagrzane promieniami słonecznymi oddaje ciepło do pomieszczenia, wpływając tym samym na temperaturę w środku i… zauważalne zmniejszenie rachunków za ogrzewanie.

Okna oferowane przez OknoPlus wyposażone są w nowoczesne pakiety szybowe, których współczynnik przepuszczalności energii kształtuje się na poziomie 60% (vs standardowe pięćdziesiąt kilka).

Warto pamiętać!

Przy określaniu optymalnego współczynnika g dla przeszkleń należy uwzględnić ich rozmiar oraz orientację wobec stron świata, aby uniknąć np. nadmiernego nagrzewania pomieszczeń – zwłaszcza w miesiącach letnich.

To parametr zarezerwowany dla szyby, wyrażany w procentach. Im jest wyższy, tym lepiej (zwłaszcza jesienią i zimą, kiedy dotkliwie odczuwa się na co dzień deficyt słońca w rodzimym klimacie). Oznacza to, że więcej światła naturalnego dostaje się do wnętrza przez dane okno.

Warto wiedzieć!

W OknoPlus możliwy jest wybór nowoczesnych szyb ECLAZ ze współczynnikiem przepuszczalności światła na poziomie 77%. Okno nie zatrzymuje wówczas światła (i – co także istotne – nie zniekształca go), pozwala mu swobodnie wypełnić i doświetlić wnętrze, poprawiając tym samym samopoczucie domowników, których bez dostatecznej ilości światła mogłaby dopaść „jesienna depresja”. A to wcale nie jest rzadką przypadłością w polskim klimacie.

Współczynnik izolacyjności akustycznej okien Rw („w” od ang. window) mówi o tym, czy dane okno zapewnia w domu pożądaną ciszę. Powinno się na nią zwracać szczególną uwagę przy wyborze okien do domu lub mieszkania zlokalizowanego w centrum miasta, przy ruchliwej ulicy lub głośnej okolicy (np. ze względu na bliskość stacji kolejowej, lotniska czy strefy przemysłowej).

Rw podaje się w decybelach. Im wartość współczynnika jest wyższa, tym lepiej dane okno zabezpiecza przed hałasem z zewnątrz. W spokojnej okolicy za miastem wystarcza zazwyczaj okno o Rw 32 dB, ale tam, gdzie jest naprawdę głośno, potrzeba nawet dwukrotnie więcej „mocy” tłumienia dźwięków.

Warto wiedzieć!

Okna OknoPlus z szybami SILENCEair (np. system Genesis) tłumią hałas o natężeniu 45 dB. To wartość o 13 dB wyższa od standardowej szyby!

Parametr ważny przez cały rok – szczególnie podczas nieobecności domowników – czyli zabezpieczenie antywłamaniowe okna. RC (eng. resistance class) dotyczy okuć obwiedniowych i wskazuje poziom odporności na włamanie. RC1 stawia najmniejszy opór, natomiast RC6 największy.

W budownictwie jednorodzinnym standardowo stosuje się stolarkę o klasie RC2, którą zestawia się z dodatkowymi zabezpieczeniami okien, np. systemem alarmowym.

Norma PN-EN 12608:2004 dzieli profile okienne na klasy: A, B, C. Do klasy A zaliczają się profile, których minimalna wartość grubości ścianek kształtuje się na poziome 2,8-3 mm. Klasa B to profile, których wspomniana grubość ścianek wynosi mniej niż 2,8 mm, natomiast do klasy C należą profile, które osiągają mniej niż 2,5 mm.

Grubość ścian profili, a co za tym idzie – klasa profilu, wpływa przede wszystkim na sztywność i stabilność ramy oraz nośność zgrzewanych naroży kształtowników. Im profil jest grubszy, tym okno jest bardziej odporne na większe obciążenia.  

Warto pamiętać!

W doborze dobrych okien PCV o optymalnych parametrach powinien pomóc doradca klienta. Nie zawsze i nie w przypadku każdego parametru niezbędne są najbardziej wyśrubowane wartości, które mogą niekiedy znacząco wpłynąć na finalny koszt stolarki. W polskich warunkach optymalnym wyborem jest klasa B profilu okna PVC.

Zobacz więcej informacji dotyczących klas profilu okna PVC.

Klasyfikację przeszklenia szyb określają normy prawne krajowe i europejskie:

Norma PN-EN 356:2000

Norma ta opisuje metodę badania odporności szyb ochronnych na tzw. ręczny atak. Analizę przeprowadza się na dwa sposoby:

1. poprzez upuszczenie określoną liczbę razy kuli stalowej na płaską taflę szkła (klasy przeszklenia szyby od P1 do P5),
2. poprzez symulację uderzenia siekierą (klasy od P6 po P8). 

W normie tej wskazano ponadto definicje dla takich pojęć, jak m.in.: szyba ochronna i jej skład, przestrzeń ochronna, czy klasa odporności na włamanie.

Warto wiedzieć!

Na podstawie normy PN-EN 356:2000 można przyjąć następującą kategoryzację klas przeszklenia szyby:

• klasa P1-P2 – chroni użytkownika przed zranieniem się, utrudnia rozbicie wskutek np. przeciągu, a także stanowi czasową barierę w przypadku włamania bez przygotowania,
• klasa P3-P4 – utrudnia włamanie,
• klasa P5-P6 – posiada zwiększoną odporność na włamanie,
• klasa P7-P8 – jest wysoce odporna na włamania.

W budownictwie jednorodzinnym najczęściej stosowane są szyby antywłamaniowe klas P3 i P4.

Zobacz również: okna na straży spokojnego urlopu.

Norma PN-EN 12600:2004

W normie opisano reprezentatywną metodę badania wytrzymałości pojedynczych tafli szkła płaskiego, poddanego uderzeniom wahadłem udarowym (symulującym ciało ludzkie), po którym na podstawie m.in. siatki spękań dokonywana jest klasyfikacja do jednej z trzech głównych klas wyrobów szklanych.

Norma PN-EN ISO 12543

Norma definiuje pojęcia i opisuje właściwości szkła, metody badań i wymagania jakościowe wobec szkła warstwowego i bezpiecznego szkła warstwowego stosowanego w budownictwie.

Norma PN-EN ISO 12543 składa się z następujących części:

• normy PN-EN ISO 12543-1:20011 – definicje i opis części składowych,
• normy PN-EN ISO 12543-2:2011 – opisuje wymagania dotyczące bezpiecznego szkła warstwowego,
• normy PN-EN ISO 12543-3:2011 – określa wymagania dla parametrów szkła warstwowego,
• normy PN-EN ISO 12543-4:2011 – wskazuje metody badania odporności na następujące czynniki, temperaturę, wilgoć i promieniowanie,
• normy PN-EN ISO 12543-5:2011 – określa wymiary, tolerancje i wykończenie obrzeża. Norma stosowana jest do szkła o wymiarach powyżej 0,05 m2,
• normy PN-EN ISO 12543-6:2011 – określa wady gotowych formatek i metody badań odnoszące się do wyglądu szkła laminowanego podczas patrzenia przez szkło.

Warto wiedzieć!

Szkło warstwowe, laminowane składa się z co najmniej dwóch lub kilku warstw tafli szklanych, które zespolono wewnętrzną warstwą polimerową (żywicą lub folią organiczną). Zadaniem spoiwa jest zapobieganie rozpadowi szkła na drobne kawałki, które mogą prowadzić do zranienia użytkownika.

Norma PN-EN 14449

Dotyczy szkła warstwowego i bezpiecznego szkła warstwowego do stosowania w budownictwie i określa wymagania dotyczące oceny zgodności oraz zakładowej kontroli produkcji.

Norma PN-EN 12150

Norma opisuje definicję i wymagania jakościowe ustanowione dla szkła hartowanego termicznie i składa się z dwóch części:

• normy PN-EN 12150-1+A1:2019-06 – w której doprecyzowano: tolerancje, płaskość, wykończenie obrzeży, siatkę spękań oraz fizyczne i mechaniczne właściwości monolitycznego płaskiego termicznie hartowanego bezpiecznego szkła sodowo-wapniowo-krzemianowego;
• normy PN-EN 12150-2:2006 – ocena zgodności wyrobu z normą, w której podano wymagania dotyczące oceny zgodności i zakładowej kontroli produkcji podstawowych wyrobów ze szkła sodowo-wapniowo-krzemianowego stosowanego w budynkach.

Warto wiedzieć!

Szkło hartowane termicznie poddawane jest obróbce polegającej na kontrolowanym podgrzewaniu do temperatury od 620 do 680°C, a następnie jego schładzaniu sprężonym powietrzem, w wyniku którego na powierzchni tafli powstają naprężenia ściskające, zwiększające wytrzymałość szkła.

Norma PN-EN 1627:2021-11

Norma określająca wymagania i klasyfikacje dla właściwości, jaką jest odporność na włamanie. Obowiązuje ona producentów stolarki okiennej i drzwiowej, oferujących wyroby budowlane, charakteryzujące się stawianiem oporu przy próbach włamania (przez określony czas).

Warto wiedzieć!

Stopień odporności i czas oporu decyduje o przyporządkowaniu produktu budowlanego do jednej spośród 6 klas odporności na włamanie: RC1-RC6.

Zobacz również: okucie ActivPilot i kontaktrony – na straży bezpieczeństwa.

Pojęcie określające właściwości cieplne budynku (np. domu jednorodzinnego), a dokładniej zdolność jego przegród (ścian, dachu, stropów, okien, drzwi itp.) do zatrzymywania ciepła wewnątrz obiektu.

Wysoka izolacyjność termiczna przegrody budowlanej, np. okien, zachodzi w przypadku, gdy współczynnik oporu cieplnego R jest wysoki, natomiast współczynnik przenikania ciepła U osiąga niską wartość.

Warto wiedzieć!

Im wyższa wartość współczynnika izolacyjności termicznej domu, tym ciepło dłużej utrzymywać się będzie wewnątrz budynku. W efekcie poprawia się komfort i zwiększają potencjalne oszczędności – zwłaszcza w miesiącach zimowych, gdy zapotrzebowanie na dogrzewanie pomieszczeń jest największe. 

Oznacza ilość energii cieplnej przepływającej na wskroś pewnej masy próbki, w wyniku zewnętrznej różnicy temperatur.

Im mniejsza wartość współczynnika przewodzenia ciepła λ, tym materiał słabiej przewodzi ciepło, zatem lepiej izoluje przed jego stratami.

Obliczany jest na podstawie stosunku grubości warstwy materiału (d) do jego współczynnika przewodzenia ciepła λ.

Im większa jest grubość warstwy danego materiału, tym większy stawia ona opór cieplny, czyli skuteczniej powstrzymuje ucieczkę ciepła z budynku.

Zwany również mostkiem cieplnym – niewielki obszar w konstrukcji budynku o bardzo słabej izolacji termicznej, przez który ucieka szczególnie dużo ciepła. Pojawia się przeważnie w miejscach połączenia elementów konstrukcyjnych i dookoła otworów w ścianach zewnętrznych domu, np. wokół ramy okiennej, czy też pod parapetem.

Wskazuje na temperaturę elementu, przy której wilgoć zawarta w powietrzu zaczyna się skraplać. Aby uniknąć tego zjawiska, należy zadbać zarówno o optymalną wentylacje pomieszczenia, jak i postawić na szybę o dobrej izolacyjności, czyli o niskim współczynniku „U”. Utrzymanie wyższej temperatury szyby wewnętrznej w oknie zapobiega przekroczeniu punktu rosy i tym samym niweluje zjawisko skraplania wody na powierzchni tafli.

Ciepło właściwe pary wodnej to wartość stała, która pokazuje ilość ciepła, jaką należy dostarczyć do ogrzania 1 kg pary wodnej o jedną jednostkę temperatury, tzn. o 1 stopień w skali Kelwina lub Celsjusza (o 1K lub 1°C).

Wartość ciepła właściwego pary wodnej przy 100°C wynosi ok. 2044 J/kg•K.

Zjawisko polegające na skraplaniu się pary wodnej na chłodnej powierzchni szyby. Kondensacja pary wodnej powstaje wskutek obniżenia temperatury warstwy powietrza unoszącego się na styku z zimną przegrodą.

Warto wiedzieć!

Kondensacja pary wodnej zachodzi po cieplejszej stronie przegrody budowlanej (np. na powierzchni szyby).

Wilgoć kondensacyjna powstaje wówczas, gdy nasycone parą wodną warstwy powietrza obniżają swą temperaturę wskutek styczności z zimną przegrodą budowlaną – najczęściej powierzchnią szyby, osiągając wartość punktu rosy.

Pojęcie oznaczające siły potrzebne do mechanicznego otwierania oraz zamykania okna (zwolnienia lub zamknięcia skrzydła okna), a także do wykonania obrotu klamki.

Do podstawowych elementów konstrukcyjnych okien należą:

• profile okienne (kształtowniki) – w tym profile ramy ościeżnicy, ramy skrzydła, ramy słupka oraz listwy przyszybowe,
• szyby zespolone,
• okucia obwiedniowe,
• systemy uszczelek.

• Budowa okna

To wielokomorowa konstrukcja, która utrzymuje szybę. Składa się z ramy ościeżnicy, ramy skrzydła okiennego, ramy słupka, listew przyszybowych oraz profili łączących. Jest bez wątpienia najważniejszym elementem całego okna, który decyduje o tym, czy jest ono stabilne, czy ma dobre właściwości termoizolacyjne, w jakim stopniu zabezpiecza przed włamaniem oraz czy spełnia określone walory estetyczne.

Warto wiedzieć!

Profile okienne różnią się między sobą rozwiązaniami konstrukcyjnymi, liczbą komór oraz wyposażeniem. Obecnie najpopularniejszym rozwiązaniem są rozwiązania pięcio- i sześciokomorowe, stosowane zazwyczaj w oknach pasywnych i energooszczędnych.

Komory profilu okiennego często są mylone z komorami pakietu szybowego – to nie to samo!

Komory profilu okiennego

Oboknie (niekiedy nazywane również futryną) to ościeżnica, krosno lub zespół tych elementów po osadzeniu w otworze okiennym.

Nieruchoma rama w tzw. ościeży, czyli wewnętrznej krawędzi otworu ściany budynku – w otworze okiennym lub drzwiowym. Do ościeżnicy montuje się na zawiasach skrzydła drzwiowe lub okienne, rzadziej bezpośrednio przeszklenie.

Warto wiedzieć!

Ościeżnica często bywa mylona z framugą. Pojęciem tym określa się wnękę między „frontem” ściany wewnątrz pomieszczania, a powierzchnią osadzonego okna (framuga okienna) lub drzwi (framuga drzwiowa).

Tym mianem określa się pionowy element konstrukcyjny okna lub drzwi – boczną pionową część ościeżnicy.

To wewnętrzne wymiary futryny okiennej lub drzwiowej. Światło ościeżnicy można też określić inaczej, jako powierzchnię ograniczoną ościeżnicą i/lub progiem lub podłogą.

Dylatacja okienna jest szczeliną pomiędzy ościeżnicą okienną a tynkiem. Tworzy się ją w celu zapewnienia miejsca na ewentualne odkształcenia materiałowe, powstające wskutek działania m.in. czynników atmosferycznych.

Występ muru wykonany od strony zewnętrznej otworu okiennego. Węgarek stanowi podparcie dla ościeżnicy oraz zabezpiecza okno przed wysunięciem się i wypadnięciem na zewnątrz.

Warto wiedzieć!

Węgarek nazywany bywa również węgarem.

Rodzaj oboknia w postaci prostokątnej ramy, do której zamocowane jest skrzydło okienne lub drzwiowe. Stanowi element okien i drzwi krosnowych.

Obok ościeżnicy, najbardziej charakterystyczny element każdego okna i drzwi. To ruchoma przegroda mocowana do ramy (wspomnianej ościeżnicy) za pomocą zawiasów. Zależnie od liczby skrzydeł, drzwi i okna nazywamy jednoskrzydłowymi, dwuskrzydłowymi itd.

W stolarce dzielonej znajdujące się obok siebie skrzydła okienne oddzielone są najczęściej od siebie dodatkowym słupkiem, lecz istnieją także systemy, które takiego słupka nie posiadają. Pojedynczy segment okna wielodzielnego zwany jest kwaterą okienną.

Skrzydła okienne (zamknięte i otwarte)

Skrzydło okienne czynne – zwane również skrzydłem aktywnym – oznacza skrzydło otwierane przez użytkownika w pierwszej kolejności (przed skrzydłem okiennym biernym). Wyposażone jest w klamkę.

Skrzydło okienne bierne to skrzydło rozwierane jako drugie, po skrzydle okiennym czynnym zaopatrzone najczęściej w zasuwę służącą do ryglowania w pionie, a także w rączkę rygla umożliwiającą otwarcie tej części okna wieloskrzydłowego.

To element okuciowy skrzydła okiennego, odpowiadający za jego mobilność oraz funkcjonalność. Zasuwnica montowana jest w specjalnym wyżłobieniu w ramie okiennej, przez co umożliwia prawidłowe otwieranie i zamykanie okna.

Niewielka część skrzydła okiennego, którą można oddzielnie otwierać.

Nieduży, różnokształtny element w formie okna, montowany nad drzwiami lub oknem, mający na celu doświetlenie pomieszczenia. Najczęściej przyjmuję formę stałą, bez możliwości otwarcia.

Warto wiedzieć!

Nadświetle nazywane jest również przeziernikiem.

Istotny element konstrukcyjny skrzydła drzwiowego lub okiennego. Skrzydło składa się najczęściej z dwóch ramiaków poziomych i dwóch ramiaków pionowych.

Charakterystyczny, pionowy element występujący w oknach dzielonych. Słupek okienny zapewnia podział okna na dwie lub więcej sekcji w ujęciu pionowym.

Stała, pozioma poprzeczka najczęściej dzieląca okno i drzwi na część górną oraz dolną. Ślemię połączone jest z ościeżnicą. Z kolei poprzeczkę dzieląca skrzydło okienne na mniejsze kwatery nazywa się szczebliną.

Rozwórka to element konstrukcyjny umożliwiający uchylanie skrzydeł okiennych w oknach wychylnych, rozwieranych i rozwierano-uchylnych.

To systemem zawiasów i elementów ryglujących rozmieszczonych równomiernie na całym obwodzie okna lub drzwi. Ich zadaniem jest prawidłowe umocowanie skrzydła do ramy (ościeżnicy) oraz zapewnienie określonej funkcji (np. możliwości uchyłu, suwania itd.).

Nowoczesne okucia okienne zapewniają użytkownikom szereg dodatkowych funkcjonalności, jak chociażby możliwość wietrzenia pomieszczenia pod nieobecność domowników (okucie Comfort) czy zabezpieczenie domu przed „nieproszonymi gośćmi” – okucie antywłamaniowe ActivPilot.

Warto wiedzieć!

Elementem okucia obwiedniowego jest również klamka.

To z pewnością Cię zainteresuje: jak wybrać okucia obwiedniowe dopasowane do Twoich potrzeb.

Oferta proponowana przez producentów stolarki okiennej jest niezwykle szeroka. Wśród rodzajów okien dostępnych na rynku można znaleźć modele o niecodziennych kształtach, wykonanych z rozmaitych materiałów (drewno, aluminium, PVC/PCW – określane potocznie jako „PCV”), charakteryzujących się różnymi parametrami i właściwościami użytkowymi. Czy istnieje się zatem jakaś standaryzacja rodzajów okien? Oczywiście!

• Różne rodzaje okien

Podstawowy podział okien ze względu na konstrukcję:

• Okno krosnowe – przykład tradycyjnej stolarki okiennej – konstrukcja wykonana z pojedynczego skrzydła okiennego, otwieranego do wewnątrz (choć często występuje jako okno nieotwierane), z pojedynczą szybą. Okna tego typu stosuje się głównie na poddaszach i w piwnicach, z uwagi na niską izolacyjność termiczną i akustyczną.
• Okno ościeżnicowe (tzw. polskie) – zbudowane z ościeżnicy, do której mocowane są podwójne skrzydła okienne (jedno otwierane na zewnątrz, drugie do wewnątrz pomieszczenia). Obecnie – z uwagi na przeciętne parametry termoizolacyjne – okna ościeżnicowe rzadko spotyka się w ofertach renomowanych producentów stolarki okiennej.
• Okno skrzynkowe – niezwykle ciekawa konstrukcja dwuskrzydłowa otwierana do środka, składająca się z ościeżnicy i krosna. Jego cechą szczególną są różnice w wymiarach skrzydeł wewnętrznych i zewnętrznych (skrzydła zewnętrzne są nieznacznie mniejsze od ich wewnętrznych odpowiedników). Okna skrzynkowe stosowane są  w nowoczesnym budownictwie niezwykle rzadko, często natomiast „wstawia” się je do budynków zabytkowych.
• Okno zespolone (tzw. szwedzkie) – wykorzystywane w Polsce pod ponad 40 lat. Zbudowane z dwóch scalonych ze sobą skrzydeł zamocowanych na wspólnym zawiasie. Okna zespolone, z uwagi na znaczny stopień udoskonalenia konstrukcji względem swoich pierwowzorów, do dziś z powodzeniem stosowane są w „starszym budownictwie”.  
• Okno jednoramowe – nowoczesne okna zbudowane z pojedynczej ościeżnicy i jednego skrzydła okiennego, wykonane z klejonego drewna lub innych materiałów – PVC lub aluminium. Okna jednoramowe wyposażone są w szyby zespolone z uszczelką, co wpływa na ich bardzo dobre właściwości termoizolacyjne.

Podział okien ze względu na liczbę szyb:

• Okno jednoszybowe – skrzydła okienne wyposażone w pojedynczą szybę.
• Okno dwuszybowe – skrzydła okienne wyposażone w podwójny pakiet szybowy (dwie tafle szkła rozdzielone ramką dystansową).
• Okno trzyszybowe – skrzydła okienne wyposażone w potrójny pakiet szybowy (trzy tafle szkła zdystansowane ramką).

Podział okien ze względu na liczbę komór:

• Okno jednokomorowe – składające się z profilu o jednej komorze.
• Okno dwukomorowe – składające się z profilu o dwóch komorach.
• Okno trzykomorowe – składające się z profilu o dwóch trzech komorach.
• Okno czterokomorowe – składające się z profilu o czterech komorach.
• Okno pięciokomorowe – składające się z profilu o pięciu komorach.
• Okno sześciokomorowe – składające się z profilu o sześciu komorach.

Odkryj więcej informacji na temat komór w profilach okiennych – czy komory mają znaczenie?

Podział okien ze względu na sposób otwierania:

• Okno nieotwierane – stałoszklone, bez możliwości otworzenia, potocznie zwane również oknem FIX.
• Okno rozwierne (rozwierane, otwierane) [R] – charakteryzuje najbardziej klasyczny typ otwierania, czyli na oścież.
• Okno uchylne [U] – umożliwia otwarcie poprzez uchylenie górnej części skrzydła okiennego.
• Okno rozwierno-uchylne (rozwierane) [R/U] – połączenie cech okna uchylnego i rozwieranego. Nowoczesne konstrukcje okienne R/U często wyposaża się w mechanizm umożliwiający stopniowanie uchyłu. W produktach OknoPlus element ten jest standardowo oferowany w systemie okuć Select.
• Okno odchylne – alternatywa dla okien uchylnych. Umożliwia otwarcie poprzez uchylenie dolnej części skrzydła okiennego. 
• Okno przesuwne (suwanka) – jego otwarcie zachodzi w wyniku przesunięcia skrzydła w prawą lub lewą stronę.

Rodzaje konstrukcji przesuwnych – balkonowych i tarasowych:

• Suwanki PSK – oznacza system okien uchylno-przesuwnych, w którym skrzydła znajdują się w jednej linii. Otwarcie możliwe jest poprzez wysunięcie skrzydła do wewnątrz tak, aby wskoczyło na tor umożliwiający jego swobodne przesunięcie w bok.
• Suwanki HST – HST to skrót od niemieckiego określenia Hebeschiebe-Tür, co oznacza drzwi podnoszono-przesuwne. W praktyce system HST umożliwia uniesienie skrzydła okiennego i pozwala przesunąć je na część stałą.
• Smoovio – najnowsza generacja suwanek o specyfice odstawno-przesuwnej. Ruch polega na łagodnym wysunięciu skrzydła z ramy, które następnie przesuwa się po specjalnej szynie, równolegle do ościeżnicy. Dodatkowym atutem tego rozwiązania jest możliwość „odstawienia skrzydła” w pozycji spoczynkowej, dzięki czemu zyskujemy dodatkową opcję wietrzenia. Przykładem Smoovio
•  jest system Morlite Vision

• Suwanka HST z dużymi przeszkleniami.

Okno o określonych wymiarach, które umożliwia precyzyjne porównanie okien produkowanych przez różnych producentów stolarki pod kątem parametrów przenikalności cieplnej Uw.

Określenie oznaczające okno osadzone w ścianie budynku.

Okno, którego skrzydło okienne i ościeżnica położone są w różnych płaszczyznach. Oddziela je widoczny uskok.

Warto wiedzieć!

Okna niezlicowane w ofercie OknoPlus to stolarka z serii SwissForm Activ.

Okno niezlicowane SwissForm Activ 

Tym mianem określamy okno, w którym skrzydło okienne i ościeżnica nachodzą na siebie tylko częściowo, więc – podobnie do okien niezlicowanycych – nie tworzą jednej płaszczyzny.

Warto wiedzieć!

W ofercie OknoPlus znaleźć można listwę ozdobną, po zamontowaniu której otrzymamy wizualny efekt zlicowania, np. w systemie okien Morlite.

Okna zlicowane to takie, w których płaszczyzna zewnętrzna skrzydła okiennego i ościeżnicy jest zlicowana, co oznacza, że elementy te znajdują się w jednej płaszczyźnie, tworząc wizualną jedność. Rozwiązanie to sprawdza się w obiektach o architekturze nowoczesnej, wręcz minimalistycznej.

Warto wiedzieć!

Przykładowe okna niezlicowane w ofercie OknoPlus to okna z serii Reveal i Reveal Hide.

Okno zlicowane Reveal

Potoczne określenie okna, którego montaż warunkuje spełnienie warunków technicznych określonych dla domu energooszczędnego. Oznacza to budynek charakteryzujący się zapotrzebowaniem na energię odnawialną (tzw. wskaźnik EP) nie większym niż 70 kWh/(m2·rok), wg zaktualizowanych w styczniu 2021 przepisów zawartych w WT. Przed nowelizacją wskaźnik EP dla nowobudowanych domów jednorodzinnych wynosił 95 kWh/(m²·rok).

Warto wiedzieć!

Zastanawiasz się, w jaki sposób „wpasować” okna energooszczędne do Twojego projektu domu, aby spełnić wymagania prawne? Nasi doradcy służą pomocą!

Charakteryzuje się niskim współczynnikiem przenikania ciepła U (Uw) – ok. 0,6 W/m²K. Nowoczesne rozwiązania zastosowane w konstrukcji okien pasywnych stanową skuteczną barierę zapobiegającą ucieczce ciepła na zewnątrz – szczególnie istotną zwłaszcza w miesiącach zimowych. 

Warto wiedzieć!

Okna pasywne z linii SwissForm Art z systemem potrójnych uszczelek (MD) charakteryzują się współczynnikiem przenikalności cieplnej okna na poziomie 0,7 W/m²K!

Profil okna pasywnego SwissForm Art

Jego drugie imię to niezaburzona harmonia – z zewnątrz widoczna jest jedynie ościeżnica, która gładko przechodzi w powierzchnię szkła. W tym przypadku próżno szukać tradycyjnego uskoku między ramą ościeżnicy i skrzydłem.

Warto wiedzieć!

W tej technologii mogą zostać wykonane okna zarówno dwu- jak i jednoskrzydłowe.

Ukryte skrzydlo okienne w oknie Reveal

Konstrukcja, w której widoczne zawiasy zostają ukryte w luzie wrębowym, czyli w wolnej przestrzeni powstającej między ramami skrzydła i ościeżnicy po zamknięciu okna. W efekcie są one całkowicie niewidoczne, gdy skrzydło jest zamknięte.

Warto wiedzieć!

W ofercie OknoPlus ukryte zawiasy dostępne są dla okien z okuciem obwiedniowym Select, np. systemu okien aluminiowych Genesis.

Niewielki, magnetyczny czujnik otwarcia lub wyważenia okna (stosowany również w drzwiach zewnętrznych), zintegrowany z domowym systemem alarmowym. Składa się z dwóch elementów: magnesu oraz rurki ze stykami, które tworzą obwód elektromagnetyczny. W momencie jego przerwania, czyli np. otwarcia okna, uruchamia się alarm.

Największą zaletą kontaktronów jest zdolność do uruchomienia systemu alarmowego już podczas próby dostania się złodzieja do domu, a nie dopiero wówczas, gdy znajdzie się on już w jego wnętrzu (jak w przypadku czujników ruchu). Dzięki temu zwiększamy szansę na zapobieżenie kradzieży.

Kontaktron Winkhaus

Jego podstawowym zadaniem jest ograniczenie maksymalnego kąta otwarcia okna lub drzwi balkonowych do żądanej wielkości. W efekcie skrzydło okienne lub drzwiowe nie będzie w stanie otworzyć się na tyle szeroko, aby uderzyć np. w znajdujące się w pobliżu meble.

Blokada obrotu klamki w oknie stanowi element okucia okna. Zabezpiecza okno przed wyczepieniem się z zawiasów, co wpływa na bezpieczeństwo użytkowania (chroni osobę otwierającą okno przed uderzeniem).

Blokada obrotu klamki występuje w dwóch postaciach:

• blokada obrotu klamki przy uchylonym skrzydle – uniemożliwia przekręcenie klamki do pozycji okna otwartego, gdy okno pozostaje w pozycji uchylnej,
• blokada obrotu klamki w oknie otwartym – przeciwdziała przekręceniu klamki do pozycji uchylnej, gdy okno jest otwarte.

Warto wiedzieć!

Blokada obrotu klamki w oknie nazywana bywa również: blokadą niewłaściwej obsługi klamki lub blokadą błędnego położenia klamki.

Wentylacja okienna ma postać nawiewników – szczelin montowanych w górnej ramie okna, które umożliwiają wymianę mas powietrza. Jest rozwiązaniem stosowanym w przypadku okien o wysokiej klasie szczelności (np. PVC), pozwalającym m.in. na zwiększenie ilości tlenu i zmniejszenie ilości toksyn w pomieszczeniu. 

Warto wiedzieć!

Nawiewniki nazywane bywają również nawietrzakami lub nawietrznikami.

Celowe rozszczelnienie między skrzydłem a ościeżnicą okna (sięgające zazwyczaj do 3 mm), które wpływa na efektywną wentylację pomieszczenia.

Mikrowentylacja w oknach umożliwia dopływ powietrza, zabezpieczając jednocześnie przed niepożądanym zawilgoceniem lub nadmiernym wychłodzeniem.

Niewielkie urządzenie montowane w oknach, które zapewnia stałą lub zmienną wymianę powietrza w pomieszczeniu. W nawiewniku o stałym przekroju przepływ powietrza nie zależy od zapotrzebowania na powietrze do wentylacji, a od zmieniających się warunków atmosferycznych na zewnątrz. Z kolei nawiewnik o regulowanym przepływie powietrza pozwala dostosować intensywność nawiewu do indywidualnych potrzeb.

AD to standardowy system uszczelnienia okna składający się z dwóch uszczelek: przylgi zewnętrznej i wewnętrznej, które zamykają szczeliny między skrzydłem a ramą okienną, zabezpieczając przed utratą ciepła. Nazwa AD pochodzi od niemieckiego słowa: Anschlagdichtung.

Warto wiedzieć!

Uszczelka AD bywa również określana jako: uszczelka oporowa, uszczelka przylgowa lub przylga.

MD to system uszczelnienia okna składający się z trzech uszczelek: zewnętrznej, wewnętrznej i dodatkowej – środkowej, zamontowanej na styku profilu ościeżnicy i profilu skrzydła okiennego.

Dodatkowa uszczelka zwiększa właściwości termoizolacyjne okna, zapobiega m.in. przeciągom, czy też poceniu się ramek. Nazwa pochodzi od niemieckiego słowa: Mitteldichtung.

Warto wiedzieć!

Uszczelka środkowa MD nazywana jest również uszczelką trzecią.

Szprosy (potocznie zwane szczeblinami) to elementy („listwy”) dzielące wypełnienie ramy ościeżnicy lub ramy skrzydła okna (np. szyby zespolonej) na kwatery. Zalicza się je do elementów konstrukcyjnych okna. 

Okna z „prawdziwymi” szczeblinami stosuje się obecnie niezwykle rzadko. Popularniejszym rozwiązaniem są szprosy okienne naklejane, imitujące fizyczny podział okna. Pełnią one rolę dekoracyjną. 

Najczęściej wyróżnia się 4 rodzaje szprosów w oknach:

• szprosy międzyszybowe – wykonane z aluminium lub PVC, montowane w środku pakietu szybowego, imitujące podział tafli na mniejsze części,
• szprosy naklejane – mocowane są na zewnętrznej stronie szyby z obydwu stron imitując podział okna,
• szprosy nakładane (otwierane) – wykonywane w postaci ramki mocowanej na zatrzaskach albo zawiasach po zewnętrznej lub wewnętrznej stronie okna (lub po obi jednocześnie),
• szprosy wiedeńskie – kombinacja szprosów międzyszybowych i naklejanych.

• PNowoczesne okna ze szprosami

Element konstrukcji okna (lub drzwi tarasowych), połączony z jedną z ram skrzydła. Rozwiązanie to daje efekt podziału okna przy zamkniętych skrzydłach, jednak po ich otwarciu zapewnia nieprzedzieloną przestrzeń. Ruchomy słupek łączy design z użytecznością – otwiera na świat i to dosłownie, przez co wygodne staje się wnoszenie do domu, chociażby przedmiotów o dużych gabarytach.

• Ruchomy słupek w drzwiach przesuwnych tarasowych

STV, czyli technika szklenia statycznego na sucho polega na przyklejeniu szyby do profilu za pomocą specjalnej taśmy, co znacznie zwiększa sztywność całej konstrukcji i podnosi klasę bezpieczeństwa okna. 

Warto wiedzieć!

Technologię STV szczególnie zaleca się w przypadku rozwiązań wielkoformatowych, z uwagi na wzmocnienia, które nie ugną się nawet pod ciężkimi przeszkleniami (1 m2 dwukomorowego pakietu szybowego może ważyć nawet ponad 30 kg!).

Polega na trwałym i przede wszystkim skutecznym uszczelnieniu połączenia okna z murem. Oprócz tradycyjnej pianki montażowej używa się do tego dodatkowych materiałów termoizolacyjnych, m.in. folii oraz specjalistycznych taśm.

Alternatywnym rozwiązaniem jest superciepły montaż okien, wykonywany wysokiej jakości taśmami ISO-Chemie, opatrzonymi certyfikatem instytutu Ift Rosenheim.

Warto wiedzieć!

Ciepły montaż polecany jest do każdego rodzaju okien, jednak najbardziej efektywny będzie w duecie z oknami energooszczędnymi. Takie połączenie zagwarantuje nam komfort cieplny, a także zmniejszy rachunki za energię.

Innymi słowy – to profil podokienny montowany w celu zapewnienia szczelności w strefie podokiennej na styku okna z parapetem i murem – w miejscu, w którym najczęściej dochodzi do utraty ciepła.

Montaż ciepłego parapetu zapobiega powstawaniu mostków termicznych oraz stanowi stabilne podparcie dla parapetów zewnętrznych i wewnętrznych. Doskonale sprawdza się również w montażu pod progiem drzwiowym, zapewniając mieszkańcom jeszcze większy komfort termiczny i akustyczny.

• Ciepły parapet

Warto wiedzieć!

Ciepły parapet określany jest również jako termoparapet.

Potoczne określenie „regulacja okien” odnosi się w istocie do wyregulowania okuć okiennych, a tym samym przywrócenia stolarce pełni funkcjonalności. Zabieg ten warto przeprowadzić nie tylko po sezonie jesienno-zimowym, ale należy zareagować natychmiast, gdy okno przestaje się prawidłowo otwierać i zamykać, traci na wodoszczelności, a ciepło zaczyna niepokojąco uciekać z pomieszczenia.

Podstawową regulację możemy przeprowadzić sami. Zmiana położenia ramy skrzydła w stosunku do ościeżnicy następuje w wyniku przesunięcia (np. dokręcenia lub odsunięcia) poszczególnych elementów okucia. Aby wykonać je prawidłowo niezbędna będzie instrukcja producenta oraz podstawowe narzędzia np. zestaw precyzyjnych imbusów.

Podział drzwi ze względu na położenie w budynku:

• Drzwi wewnętrzne – umieszczone w ścianach, między pomieszczeniami.
• Drzwi zewnętrzne (wejściowe) – znajdujące się w ścianie zewnętrznej (elewacji) i będące wejściem do budynku.

Podział drzwi ze względu na kierunek otwierania:

• Drzwi prawe – skrzydło drzwiowe otwierane jest w prawą stronę.
• Drzwi lewe – skrzydło drzwiowe otwierane jest w lewą stronę.

Najważniejsze typy drzwi ze względu na liczbę skrzydeł i sposób mocowania:

• Drzwi zewnętrzne zawiasowe –prawe lub lewe, jedno lub dwuskrzydłowe.
• Drzwi tarasowe przesuwne (zwane niekiedy również oknami) – system HST lub PSK.

Nowoczesne drzwi o prostej krawędzi, które po zamknięciu stanowią jedną zlicowaną płaszczyznę z ościeżnicą. Zawiasy w drzwiach bezprzylgowych są zamaskowane i po ich zamknięciu estetycznie ukryte.

Warto wiedzieć!

Drzwi bezprzylgowe określane bywają mianem drzwi bezfelcowych.

• Drzwi bezprzylgowe STAR

Drzwi posiadające wcięcie (tzw. przylga), które zachodzi w sposób widoczny na ościeżnicę. W drzwiach przylgowych zawiasy pozostają widoczne i mogą stanowić element ozdobny.

Drzwi płytowe – określenie stosowane zarówno dla drzwi wewnętrznych, jak i zewnętrznych, w których skrzydło zbudowane jest z drewna lub płyty MDF, a wkład może mieć postać: plastra miodu, płyty kartonowej, wiórowej, pilśniowej lub pasków płyty układanych w jodełkę.

Drzwi, w których konstrukcji wyraźnie widać utworzoną ramę, zbudowaną z pionowych i poziomych belek z płyty MDF lub drewna. Wewnątrz utworzonej ramy często umieszczane są wypełnienia w postaci przeszkleń lub kasetonów. 

Warto wiedzieć!

Drzwi płycinowe zwane są również drzwiami ramowymi.

Poziomy element ościeżnicy, którego zadaniem jest przeniesienie obciążeń oddziałujących na górny fragment ościeżnicy.

Próg charakteryzujący nowoczesną stolarkę drzwiową – osiąga zazwyczaj ok. 2 cm wysokości. To szczególnie wygodne rozwiązanie dla osób z ograniczoną sprawnością ruchową.

• Niski próg w drzwiach tarasowych

Warto wiedzieć!

Alternatywą dla niskiego progu są systemy bezprogowe, w których próg odpowiada płaszczyźnie podłoża. Stosowane są najczęściej w systemach okien balkonowych.

Typ wypełnienia drzwi, w którym panele montowane są w skrzydle drzwiowym dokładnie w ten sam sposób, jak szyby zespolone. W tym wariancie profil skrzydła jest widoczny zarówno od strony zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Opcja dostępna w drzwiach aluminiowych Reveal.

Wariant wypełnienia, który pozwala na osiągnięcie najwyższych parametrów izolacyjnych drzwi. Nakładki w postaci aluminiowych okładzin przykrywają skrzydło z obu stron wynosząc estetykę i design drzwi na najwyższy poziom. Opcja dostępna w drzwiach aluminiowych Reveal.

Zaawansowane rozwiązanie zastosowane w drzwiach aluminiowych Reveal. Technologia oparta na specjalnych izolatorach redukuje odkształcanie związane z różnicą temperatur na zewnątrz i wewnątrz budynku. Dzięki temu skrzydło nie ulegnie wypaczeniu pod wpływem zmiennych warunków atmosferycznych, a problemy ze szczelnością i ryzyko deformacji zostaje ograniczone do minimum.

Nowelizacja przepisów budowlanych, której celem jest ograniczanie strat energii i zmniejszanie ilości ciepła koniecznego do ogrzewania budynku.

Jednym z kluczowych elementów, które wpływają na bilans ciepła w domu, są okna elewacyjne i ich zdolność do „oszczędzania energii”. Stąd nowa, obowiązująca od 1 stycznia 2021, norma w postaci Uw równego lub mniejszego od 0,9 W/m2K dla okien elewacyjnych i 1,3 W/m2K dla drzwi zewnętrznych.

Program rządowy zapewniający dofinansowanie na wymianę źródeł ciepła oraz termomodernizację jednorodzinnych budynków mieszkalnych. W ramach walki o poprawę efektywności energetycznej budynków można uzyskać nawet 30 000 zł dopłaty, również na poczet wymiany drzwi i okien, przyczyniając się tym samym do zmniejszenia ilość ciepła potrzebnego do ogrzewania obiektów, redukcji smogu oraz wyeliminowania gazów cieplarnianych emitowanych do środowiska. Więcej o programie oraz o tym, jak skorzystać z pomocy Doradców OknoPlus podczas wypełniania wniosku na stronie Czyste Powietrze.

Program Czyste Powietrze 2021

Innowacyjne technologie, które zwiększają funkcjonalność drzwi i okien, pozwalające na zdalne sterowanie elementami stolarki oraz umożliwiające zaawansowane spowasoby otwierania drzwi. Wśród nich możemy wyróżnić m.in. systemy sterowania roletami, czytniki linii papilarnych, systemy Bluetooth, czy zamki RFID.

RAL jest systemem oznaczania barw opartym na porównaniu z ustandaryzowanymi wzorcami.

Oznaczenie RAL składa się z napisu „RAL” oraz 4 cyfr:

• RAL 10xx – grupa odcieni żółtych,
• RAL 20xx – grupa odcieni pomarańczowych,
• RAL 30xx – grupa odcieni czerwonych i różowych,
• RAL 40xx – grupa odcieni purpurowych i fioletowych,
• RAL 50xx – grupa odcieni niebieskich,
• RAL 60xx – grupa odcieni zielonych,
• RAL 70xx – grupa odcieni szarych,
• RAL 80xx – grupa odcieni brązowych,
• RAL 90xx – grupa odcieni białych i czarnych.

Sposób barwienia ram i ościeżnic, dzięki któremu okno od wewnętrznej strony będzie różniło się kolorem od strony zewnętrznej. Takie rozwiązanie pozwala idealnie dopasować design okna zarówno do aranżacji pomieszczenia, jak i kompozycji elewacji budynku.

Gamy kolorów strukturalnych pozwalających na niebanalne wykończenie profili aluminiowych. Dzięki nim zyskujemy możliwość dobrania odcieni okien idealnie pasujących do aranżacji wnętrza i elewacji.

To – innymi słowy – zestaw szyb zespolonych, który montuje się w skrzydle okiennym. Obecnie standardowym rozwiązaniem jest stosowanie pakietów dwu- lub trzyszybowych, zdystansowanych ramką i uzupełnionych wypełnieniem (szczeliwem) w postaci np. gazów szlachetnych (argon lub krypton). Przestrzeń pomiędzy dwiema szybami oddzielonymi ramką dystansową zwana jest komorą pakietu szybowego, która często bywa mylona z komorą profilu okiennego.

Tak zbudowane elementy łączy się ze sobą tworząc pakiety szybowe wielokomorowe.

• Pakiet szybowy

Warto wiedzieć!

Szyby zespolone charakteryzują się dużo lepszym stopniem izolacji termicznej w porównaniu do klasycznych, pojedynczych szyb, co jest istotne zwłaszcza w rodzimym, chłodnym klimacie.

Określenie „szyby bezpieczne” przytaczane jest w odniesieniu do różnych gatunków szkła, wykorzystywanego do szklenia zarówno okien, jak i drzwi spełniających krajowe normy:

• PN-EN ISO 12543-1:20011,
• PN-EN ISO 12543-2:2011,
• PN-EN ISO 12543-3:2011,
• PN-EN 12150-1:2002,
• PN-EN 12150-2:2006,
• PN-EN 12600:2004.

Mianem szkła bezpiecznego można określać zarówno: szkło laminowane, warstwowe, hartowane, jak i zbrojone, wzmocnione termicznie, czy szkło float.

Można przyjąć, że szklenie klasy P1 oraz P2 to tak zwane „szyby bezpieczne”, które wytrzymają próbę uszkodzenia cegłą czy kamieniem. Szkłu antywłamaniowemu przypisane są natomiast klasy od P3 do P8, które wytrzymują atak z użyciem narzędzi w ściśle określonym przez ustawodawcę czasie.

Szyby antywłamaniowe zostały sklasyfikowane według normy PN-EN 356:2000 (określającej metodę badania odporności szyb na tzw. ręczny atak poprzez upuszczenie kuli stalowej lub uderzenia siekierą). Zadaniem szyb antywłamaniowych jest opóźnienie i utrudnienie wtargnięcia do obiektu budowlanego, co zniechęca włamywacza do podejmowania kolejnych prób sforsowania szyby.

Szkło poddane procesowi hartowania, w którym zmienia swoją mikrostrukturę, co powoduje zwiększenie jego wytrzymałości nawet kilkukrotnie w stosunku do zwykłego materiału szklanego. W efekcie szkło hartowane jest zdecydowanie bardziej odporne na uszkodzenia mechaniczne oraz szok termiczny, czyli nierównomierne nagrzewanie się szyby, które może doprowadzić do pękania w jej najsłabszym punkcie.

Float to bazowa, powszechnie stosowana forma szkła wysokiej jakości, charakteryzująca się dużą gładkością, przeziernością, jak również zielonkawym odcieniem widocznym szczególnie dobrze na krawędziach tafli.

Szkło typu float powstaje w procesie produkcyjnym float (z ang. float – unosić się) wynalezionym w 1952 r. przez angielskiego inżyniera i przedsiębiorcę – sir Alastair’a Pilkington’a.

Technologia float wykorzystywana jest do komercyjnej produkcji szkła płaskiego, polerowanego. Polega na ciągłym wylewaniu roztopionego w temperaturze 1000°C szkła z pieca do płytkiej wanny ze stopioną cyną. Ze względu na mniejszą gęstość i ciężar powstała w procesie technologicznym wstęga szkła unosi się i rozpływa nad powierzchnią cyny, formując płaską, równoległą powierzchnię o szerokości od 0,4 do 25 mm. O grubości szkła float decyduje prędkość, z jaką krzepnąca szyba wyciągana jest z wanny z cyną. Po wyciągnięciu szkło typu float jest schładzane i cięte na mniejsze tafle.

Warto wiedzieć!

Wytwarzane w procesie float szkło może być bezbarwne lub barwione. Znajduje zastosowanie zarówno w budownictwie, jak i w przemyśle motoryzacyjnym.

Szkło laminowane powstaje w procesie technologicznym polegającym na umieszczeniu pomiędzy kilkoma cienkimi taflami szkła warstwy pośredniej, najczęściej w postaci folii PVB (poliwinylobutyral),  przezroczystej lub barwionej, a następnie ogrzaniu ich i sklejeniu wszystkich warstw ze sobą.

Szkło laminowane nazywane jest również bezpiecznym, ponieważ posiada podwyższoną twardość i trwałość. Po rozbiciu fragmenty szkła pozostają mocno przytwierdzone do folii PVB, przez co zminimalizowane jest ryzyko skaleczenia się. Dzięki tym właściwościom szkło laminowane chętnie wykorzystuje się w obiektach użyteczności publicznej, budynkach firmowych, mieszkalnych (np. na tarasach). Osadza się je również w celach przeciwwłamaniowych w gablotach muzealnych, kasach, czy też w witrynach sklepowych.

Warto wiedzieć! 

Szkłu laminowanemu można nadać rozliczne właściwości: ognioodporne, dźwiękochłonne lub chroniące przed promieniowaniem UV poprzez zastosowanie różnej struktury materiałów i przekładek.

Innowacyjny rodzaj szklenia, który pod wpływem przepływu impulsu eklektycznego zmienia swoją transparentność. Przy użyciu jednego przycisku możemy zdecydować, czy szyba w danej chwili ma być przezroczysta czy nieprzezierna. To doskonałe rozwiązanie do pomieszczeń, w których chcemy zachować pełną kontrolę nad prywatnością, np. w biurach lub domowych salonach kąpielowych.

Typ przeszklenia o wysokiej przepuszczalności światła, jednak niskiej przepuszczalności energii słonecznej. Dzięki specjalnej powłoce z tlenków metali do wnętrza przedostaje się znacznie więcej promieni słonecznych, a mimo to pomieszczenia nie ulegają przegrzewaniu. Jasno i komfortowo jednocześnie.

Oznaczenie CE wywodzi się z języka francuskiego od frazy: Conformité Européenne. Oznacza deklarację zgodności wyrobu z europejskimi dyrektywami Nowego Podejścia.

Oznakowanie CE przyznawane jest wyrobom spełniającym wymagania w zakresie bezpieczeństwa względem ludzi, zwierząt i środowiska.

Warto wiedzieć!

Oznaczenie CE dotyczy wybranych grup produktów w tym wyrobów budowlanych.

Znak budowlany B oznacza, iż towar budowlany spełnia wymagania polskiej normy (PN) lub ewentualnie posiada Krajową Aprobatę Techniczną, stanowi więc krajowe potwierdzenie bezpieczeństwa produktu.